-
1 trząść
I. vi, vt1) ( poruszać gwałtownie)\trząść kimś/czymś jdn/etw schütteln [ lub rütteln]2) ( jechać nierówno)samochód trzęsie der Wagen holpert3) (pot: rządzić)\trząść kimś jdn [herum]kommandieren ( fam)\trząść grupą/wydziałem in der Gruppe/Abteilung das Sagen haben ( fam)II. vimpers1) ( wywoływać dreszcze)kogoś trzęsie es schüttelt jdnaż go trzęsło z nerwów er zitterte vor Aufregung1) ( drgać) człowiek: zittern; ziemia: bebennogi się komuś trzęsą ze zmęczenia jds Beine zittern vor Müdigkeitgłos się komuś trzęsie ze wzruszenia jds Stimme zittert vor Rührung\trząść się ze śmiechu/strachu sich +akk vor Lachen schütteln\trząść się ze strachu vor Angst zittern [ lub schlottern]\trząść się z zimna vor Kälte zittern [ lub schlottern]2) ( jechać nierówno) pojazd: rütteln\trząść się nad kimś/czymś [ lub o kogoś/coś] um jdn/etw zittern
См. также в других словарях:
trząść — ndk XI, trzęsę, trzęsiesz, trzęś a. trząś, trzęście a. trząście, trząsł, trzęsła, trzęśli, trzęsiony 1. «poruszać czymś, kimś raz po raz energicznie, gwałtownie, wywołując chwianie się; szamotać» Trząść głową. Koń trzęsie łbem, grzywą. Wichura… … Słownik języka polskiego
